Dit is Ruben’s verhaal

Ons familiebedrijf Bredefleur gaat van vader op zoon. Als jongste uit een gezin van zeven maakte ik mee hoe m’n vader een stapje terug deed, mijn broers instapten en hard gingen bikkelen. Voor mij heel interessant om hier vanaf een afstandje getuige van te zijn. Tijdens m’n laatste studiejaar wist ik zeker dat ik ook het bedrijf in wilde.

Benieuwd waarom de jongste telg het bedrijf in wil?

Mijn oudere broers zijn ambitieus en houden van stappen maken. Stilstaan? Dat is niks voor hen. Dus elk jaar is anders, steeds zijn er nieuwe investeringen en dat maakt het werk zo leuk. Een groeiend bedrijf, waar het fijn is om in mee te groeien. Voor mij is het heel leerzaam om dat van binnenuit mee te maken. Eigenlijk draai ik nog maar net mee, anderhalf jaar nu. Maar eerlijk gezegd, loop ik er al rond sinds m’n negende. Dan kwam ik op zaterdagen en hielp een paar uur om te vegen en door de kassen te lopen.

Net als m’n andere broers heb ik de tuinbouwopleiding gedaan. Werken is voor mij leuker dan studeren, en dan is de keuze snel gemaakt. Tijdens mijn opleiding leerde ik de theorie en thuis zag ik meteen de praktijk. Wat ik zo fijn vind, is dat ik genoeg ruimte van mijn broers krijg om me te ontwikkelen. Ze laten me vrij en zeggen ‘kijk maar of je het leuk vindt’. Geweldig toch? Ik ben nog jong en krijg de kans overal mee te kijken. Zo krijg ik goed mee wat er gebeurt.

Zo werkte ik eerst mee in de productie en bij de teeltregistratie. Samen met mijn vader beoordeel ik nieuwe leliesoorten die we uitproberen. Daar leer ik enorm veel van. Mijn vader is een bron van kennis, hij weet zoveel van de eigenschappen van een lelie. Zo weet hij bijvoorbeeld meteen of een soort gaat werken. Bovendien vindt hij het leuk om kennis te delen. Ik heb enorm veel respect voor hem. Hij heeft gewoon in z’n eentje het hele bedrijf opgebouwd. Daarnaast hou ik me bezig met gewasbescherming en een onderzoek naar een beestje dat in de planten zit en de lelies aantast. Dit willen we niet chemisch bestrijden, maar biologisch aanpakken.

Op dit moment ben ik met name verantwoordelijk voor de planning van twee locaties. Onze bollen moeten voor een heel jaar worden ingepland. Welke stukken grond komen er vrij, welke orders worden er gelopen? Feestdagen zijn belangrijk voor de bloementeelt. Met Valentijnsdag moet de productie wel op tijd zijn, dat luistert nogal nauw.

Plannen is echt mijn ding; het nieuwe plansysteem waarmee we nu werken, heb ik helemaal mogen opzetten. Hiervoor zijn mensen getraind, en is heel veel data verzameld. Eerst werkten we nog met oude excel bestanden, alles stond op losse bladen papier. Nu is de planning gedigitaliseerd. De inkoop hangt eraan vast, de automatische voorraad, het track & trace systeem. Er komt veel bij kijken. Zo moet je bijvoorbeeld rassen die snel of trager groeien beter plannen. Mega interessant. Mijn doel is om zo te ontwikkelen en te groeien, dat ik uiteindelijk helemaal verantwoordelijk word voor de bollenplanning. Dat ik ervoor kan zorgen dat de planning heel goed gaat draaien en overzichtelijk is voor iedereen. In mijn ogen kan het namelijk altijd beter.

In de tussentijd wil ik af en toe een kijkje nemen bij andere bedrijven. Zo ben ik afgelopen januari vijf weken in Costa Rica geweest. Niet om te feesten, ok een beetje dan… maar met name om mee te werken bij een lelieteler. Zo leerzaam! Ik ging terug in de tijd; veel werk wordt daar nog handmatig gedaan. Met dubbel zoveel mensen produceren ze bijna net zoveel lelies als wij. Niets wordt automatisch ingepakt, laat staan dat er loopbandjes zijn. Onze soorten zag ik daar gewoon groeien in de buitenlucht, zonder energie. Mooi om mee te maken en om te zien hoe mensen hun bedrijf hebben georganiseerd. Ach ja, ik zou ook nog wel een weekje in Chili bollen willen kijken, er is nog zoveel te ontdekken…

Bredefleur is hartstikke leuk voor jonge gasten zoals ik. Er is genoeg te leren en er zijn volop uitdagingen. Je kunt snel meer verantwoordelijkheden krijgen en groeien, en dat in een leuke sfeer. Eerlijk gezegd, zie ik mezelf hier nog een hele poos werken, ik zit lekker op m’n plek. Ik zou me de komende tijd graag willen bewijzen en dan over een aantal jaar eventueel mede-eigenaar worden.

Ruben Evers (21) is de jongste zoon van de familie en werkt sinds anderhalf jaar mee in het bedrijf Bredefleur.