Michael van Namen: De betovering van lelies

Ik ben Michael van Namen en mijn passie in dit vak is om de wereld te laten zien hoe betoverend bloemen kunnen zijn. Het mooiste vind ik om de bloemen zo te verwerken dat hun natuurlijke schoonheid blijft stralen, precies zoals zij in de natuur groeien. Dat vind ik geweldig!

Wat ik zo bijzonder vind aan lelies, is het wonder van hun groei: uit een bescheiden knop ontpopt zich een majestueuze bloem. En de kleurschakeringen van sommige lelies, zoals Viva la Vida, zijn echt schitterend.

Hoewel sommige lelies sterk geuren, zijn er heel veel andere soorten die een prima alternatief zijn. Wat ik ook fantastisch vind, is dat lelies van een afstand meteen opvallen. Ik werk veel aan corsowagens en je ziet meteen dat het lelies zijn. Het zijn echte blikvangers!

Mijn favorieten zijn de dubbelbloemige lelies, vooral in zachtroze tinten. De Double Diamond is mijn absolute favoriet! Hun weelderige bloemblaadjes en het feit dat ze geen stuifmeel hebben, maken ze perfect voor bruiloften en feesten, want ze maken geen vlekken op je kleding. Zelfs in rouwarrangementen, met slechts een paar mooie open bloemen, zie het er al prachtig uit!

Het is altijd een voorrecht om de vrije hand te krijgen bij het arrangeren van bloemen, zoals op de Klantendag van Bredefleur. Stel je een enorme vaas voor, gevuld met 60 verschillende lelies, elk in hun eigen rijpheid en kleur. Het resultaat is een explosie van schoonheid!

En de tuin die ik heb gecreëerd, daar liet ik elke lelie op zijn eigen unieke, natuurlijke manier stralen. Elke lelie zijn eigen podium.

Verder vind ik dat de kweker de arrangeur moet verrassen én andersom. Ik vind het juist leuk om de bloemen op een soort van kookeiland te leggen en daarmee ga ik koken én dus uiteindelijk verrassen. Het mooiste is dat ik dan de kweker weer verras door mijn creaties met zijn product. Kweker, geef mij maar wat jullie graag willen laten zien en dan ga ik koken. Dus bedankt, Bredefleur voor deze mooie kans!

Het is jammer dat lelies soms nog steeds worden gezien als rouwbloemen of dat ze allemaal sterk zouden ruiken. Ik wil alle bloemisten, in binnen- én buitenland, bij deze laten weten dat er zoveel verschillende soorten lelies zijn, in allerlei kleuren en maten, die helemaal niet aan rouw doen denken. En veel lelies ruiken helemaal niet of maar een beetje. Dus de bloemist moet hierover verhalen blijven vertellen, zeker ook aan de jonge(re) generatie.

Verder nog een laatste tip van Michael: “Als je vindt dat je lelies uiteindelijk binnen toch te sterk ruiken, zet ze dan buiten op je tuintafel of balkon. Ze staan daar ook prachtig en fleuren ook buiten gelijk je dag op!”